Гидросиклон як таҷҳизоти ҷудокунандаи моеъ ва моеъ аст, ки маъмулан барои коркарди оби ҳосилшуда дар конҳои нафт истифода мешавад. Он асосан барои ҷудо кардани он қатраҳои равғани озод, ки дар моеъ овезон шудаанд, барои мувофиқат ба стандартҳое, ки барои партов аз рӯи қоидаҳо заруранд, истифода мешавад. Қувваҳои қавии марказгурез, ки дар натиҷаи пастшавии фишор ба вуҷуд меоянд, барои ба даст овардани таъсири босуръати гардиш ба моеъ дар найчаи сиклон иборат аст ва ба ин васила моеъи вазнинро (об) ба сатҳи дарунӣ тела медиҳад, дар ҳоле ки моеъи сабук (равған) ба маркази найчаи сиклон фишурда мешавад. Бо градиенти фишори дохилӣ, ки пас аз он моеъи вазнин (об) ба поён ҳаракат мекунад ва моеъи сабук (равған) ба боло. Ҳамин тариқ, зарраҳои нафт бо вазни хоси сабуктар аз оби ғизо ҷудо карда мешаванд ва ба ҳадафи ҷудокунии нафту об ноил мешаванд. Гидросиклонҳо ба таври васеъ дар нефт, саноати кимиё, ҳифзи муҳити зист ва дигар соҳаҳо ё соҳаҳо истифода мешаванд. Онҳо метавонанд бо моеъҳои гуногун бо вазни хоси гуногун самаранок кор кунанд, самаранокии истеҳсолотро беҳтар кунанд ва партовҳои ифлоскунандаро кам кунанд.